Sav D'Souza เป็นนักเขียนอิสระมานานหลายปีได้เปิดเผยข้อเสียของการทำงานที่บ้านและด้านดีของการทำงานทางไกล:
เมื่อ สมัยอยู่ที่ London ผมเพิ่งเริ่มประสบความสำเร็จในอาชีพนักข่าว ในยุคดอทคอมกำลังดังช่วงปี 2000 จากที่เคยเบื่อหน่ายกับการขายงานเขียนให้เหล่าบรรณาธิการจนกลายเป็นนักเขียน บทความในเว็บไซท์พนันกีฬาออนไลน์ที่ประสบความสำเร็จกว่า 80% ว้าว..นี่คือการเริ่มต้นจากศูนย์สู่ความสำเร็จอย่างแท้จริง ซึ่งเป็นแค่เพียงธุรกิจ startup บนอินเทอร์เน็ตเท่านั้น
มีงานเขียนหลายชิ้นที่เกี่ยวกับเม็ดเงินโง่เง่าในช่วงนั้น ซึ่งเหมือนเป็นกามิกาเซ่ ที่โถมเม็ดเงินสู่สิ่งที่น่าจะเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ในโลกออนไลน์ จากที่ผมเงินขาดมือจนแทบอยู่ไม่ได้เริ่มมีกินมีใช้ อยู่ดีดี ปลั๊กที่ส่งเม็ดเงินนั้นเข้ามาก็ถูกดึงออกกะทันหันอย่างที่ไม่มีวี่แวว เพราะเหตุนี้ผมจึงไม่ได้เห็นดีเห็นงามเมื่อเริ่มเข้าสู่ยุคธุรกิจ startup บนอินเตอร์เน็ต
เนื่องจากเป็นช่วงขาขึ้นในยุค Dot Com ช่วงนั้นเลยถือเป็นช่วงเวลาดีๆเพราะได้เงินมาแบบไม่เหนื่อยนัก ซึ่งช่วยเติมเชื้อเพลิงให้การทำงานราวๆ 6 เดือนที่ผมทำงานที่บ้าน แต่ข้อเสียก็คือผมทำงานหนักมากๆและไม่สามารถลาหยุดได้เพราะกลัวจะได้เงิน น้อยลงและทำงานที่คิดว่ามีเยอะไม่เสร็จ
แต่การได้เขียนเกี่ยวกับกีฬาทั้งวัน ในขณะที่สามารถนั่งสบายๆอยู่บ้านด้วยก็ได้เป็นอะไรที่ยิ่งกว่าโชคดี การที่ไม่ต้องเข้างานเวลาเป๊ะๆ หมายถึงผมสามารถคิดคะแนนเกมกอล์ฟตอนกลางวันหรือนั่งดูหนังติดๆกัน ไปซื้อของเข้าบ้าน หรือออกกำลังได้ ที่สำคัญเป็นเวลาที่ fairway (ทางสนามกอล์ฟซึ่งอยู่ระหว่างจุดตั้งลูกกอล์ฟและหลุม) และทางออกไม่มีคนแน่น และยังมีเวลาทำอาหารทานเองได้ การทำงานที่มีตารางเวลายืดหยุ่นแบบนี้ หน้าที่ผมก็แค่ทำงานให้เสร็จตามเวลาที่ตกลงและส่งงานให้ตรงเวลาเท่านั้น
อีกอย่างหนึ่งคือ ตามทฤษฎีแล้ว การทำงานจากที่บ้าน ทำให้คุณทำงานจากต่างประเทศได้ ที่จะเป็นฐานการทำงานใหม่และเปิดโอกาสให้เห็นวัฒนธรรมอื่นๆ สถานที่แปลกตาและประสบการณ์บรรยากาศแวดล้อมใหม่ๆบ้าง ผมคิดอยู่ตลอดว่ามันคงเจ๋งมากแน่ ถ้าได้อาศัยและทำงานในประเทศอื่นดูบ้าง และเมื่อมีโอกาส ผมเลยย้ายไปทำงานที่เมือง Prague ปลายปี 2005
แล้วก็เป็นอีกครั้งที่ผมค่อนข้างโชคดี ที่หาลู่ทางทำงานเขียนอิสระกับสำนักพิมพ์อังกฤษและอเมริกันรวมทั้งสำนัก พิมพ์ในท้องถิ่นได้ และยังโชคดีที่ค่าครองชีพนั้นยังอยู่ในระดับสมัยประเทศ Czech Republic ในยุค 1940 (กะคร่าวๆ คือ €1.50/40 Koruna หรือประมาณ 60 บาท สำหรับราคาเบียร์ระดับต้นๆของโลก €1.50/40 Koruna หรือประมาณ 60 บาท สำหรับบุหรี่ Marlboro Lights และ €350/10,000 Koruna หรือประมาณ 1,500 บาท คือค่าเช่าแฟลตสะอาดสะอ้านต่อเดือนในย่านทันสมัย) ด้วยเหตุผลใดไม่ทราบผมก็กลับสู่วงจรการทำงานที่บ้านอีกครั้ง
ในช่วงนั้น ประสบการณ์ทำงานอิสระที่บ้านทั้งใน London และ Prague ก็ยังเป็นไปแบบเดิมๆ ยังมีอิสระเต็มที่ แต่ก็เริ่มมีบางอย่างเปลี่ยนไป ผมเคยคิดว่า ทั้งที่ผ่านมาและปัจจุบัน ผมทำงานตัวคนเดียวได้เป็นอย่างดี แต่ผมเริ่มสังเกตว่า ผมไม่ค่อยได้มีสัมพันธ์กับคนอื่นๆเท่าไหร่
การมีโอกาสได้เจอโลกภายนอก แรงกระตุ้นต่างๆและบางครั้งมิตรภาพกับเพื่อนร่วมงานหรือคนอื่นๆที่มีความ สามารถหลากหลาย พวกนี้เป็นสิ่งที่ผมเริ่มรู้สึกคิดถึง ผมรู้ว่าการมีปฏิสัมพันธ์กับเพื่อนมนุษย์ไม่ได้สนุกไปซะทุกครั้ง อย่างเช่น การเมืองในที่ทำงาน เจ้านายหัวดื้อหรือบทสนทนาไร้สาระ แต่ถึงอย่างนั้นมันก็เริ่มเป็นสิ่งที่มีค่าขึ้นมา
ในฐานะคนทำงานอิสระที่ทำงานที่บ้าน คุณอาจรู้สึกว่าอยู่นอกวงโคจรของคนทำงานคนอื่นๆ เมื่อถึงเวลาส่งงาน คุณก็ไม่สามารถออกไปเจอเพื่อนได้ จนบางครั้งเหมือนเป็นการต่อต้านสังคม การทำงานที่บ้านพอรวมกับการไม่ได้เจอเพื่อน ทำให้คุณรู้เหมือนเป็นคนสันโดษได้ง่าย เหมือนเป็นนิทานที่จบอย่างมีความสุขแต่ถูกตัดขาดจากโลกภายนอก
>> หน้าต่อไป Bada Bing
เวลา ที่มีไอเดียพลุ่งพล่านและงานที่น่าสนใจให้ทำนั้น เรามักไม่รู้สึกโดดเดี่ยวเท่าไหร่ แต่เมื่อคิดอะไรไม่ออก มีงานน้อยลงและความมั่นใจในตัวเองลดลง ตอนนั้นจะเริ่มรู้สึกเหงาหงอยเมื่อต้องทำงานคนเดียว
พอ มองย้อนกลับไป ผมว่า ช่วงเวลาเชื่องช้าที่ทำงานอิสระที่บ้านตอนอยู่เมือง Prague มันทั้งเบื่อ ทั้งหงุดหงิดและการไม่ได้พบเจอใครๆระหว่างวันไม่เป็นผลดีต่อสุขภาพทั้ง ร่างกายและใจเลย การต้องทนกับความเบื่อหน่ายและความหงุดหงิดที่ทำงานเกิดขึ้นได้ทั่วไป แต่เมื่อบวกกับความโดดเดี่ยวของการทำงานอิสระที่บ้านคนเดียวแล้วยิ่งแย่หนัก กว่าเดิม ผมยังรู้สึกว่ามันส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์ของผมกับแฟนในตอนนั้นด้วย
ความ โดดเดี่ยวและเวลาที่ผ่านไปอย่างเชื่องช้าทำให้ผมต้องการการพูดคุยทันทีที่ เธอถึงบ้าน และถ้าหากคุณมีวันแย่ๆที่ทำงาน คุณก็ยังสามารถทิ้งมันไม้ที่ออฟฟิศเมื่อกลับบ้าน แต่สำหรับคนที่ทำงานที่บ้าน บ้านก็คือออฟฟิศเหมือนกัน
Bada Bing
การ ทำงานอิสระที่บ้านในกรุง Rome ทำให้มีเรื่องท้าทายต่างๆเข้ามา เช่น พยายามมีสมาธิทำงานท่ามกลางอากาศร้อนตับแล่บในห้องที่ไม่มีแอร์ ที่ร้อนเกินจะทนและหลายครั้งที่ทำให้งานไม่เดิน ในขณะที่การทำงานในเมือง Berlin มีคำสาปอีกอย่างของชีวิตคนทำงานอิสระมาท้าทาย นั่นก็คือ สิ่งล่อตาล่อใจทั้งหลาย
ความ เหงาหงอยระหว่างวันธรรมดา ใน London, Prague และ Rome ยังพอทำเนา แต่สำหรับที่ Berlin มันจะทำให้คุณรู้สึกเหมือนอยู่ในเมืองแห่งปาร์ตี้ตลอดวันและนั่นหมายถึงสิ่ง ล่อใจมากมาย นอกจากนี้การอาศัยร่วมแฟลตกับคนอื่นๆในเมืองนี้จะยิ่งทำให้คุณเหงาขึ้นไปอีก เมื่อทุกคนออกไปปาร์ตี้ข้างนอก ใช้ชีวิตสนุกสนานแต่คุณทำไม่ได้
แต่ นี่ก็เป็นเพียงแค่สิ่งล่อใจอย่างเดียวที่คนทำงานอิสระที่บ้านต้องเจอ แล้วยังมีแฟนและเพื่อนร่วมห้องที่คอยเดินไปเดินมาทำให้ความคิดและการทำงาน ขาดช่วง จนถึงนั่งท่องเว็บต่างๆและดู The Sopranos หรือ The Wire บนหน้าจอจนเพลิน ข้อดีของการทำงานในบรรยากาศสบายๆก็เป็นดาบสองคมเพราะการทำงานที่บ้านอาจ ทำให้รู้สึกสบายๆเกินไปจนหลายครั้งไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน
แล้ว หลังจากทำงานอิสระที่บ้านมาหลายปี ผมจะสรุปยังไงน่ะเหรอ? ปัญหาการแยกตัว สิ่งล่อใจและความสบายเกินไปเป็นปัญหาสำคัญที่ต้องพูดถึงเพื่อรักษาระดับ จำนวนผลงานและสุขภาพส่วนตัว
ทาง แก้เหรอ? ถ้าลองคิดตามเหตุผล coworking space อาจเป็นคำตอบของปัญหานี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อผลสำรวจทั่วโลกครั้งที่ 3 ของ Deskmag ที่ 71% ของผู้ให้สัมภาษณ์บอกว่าตั้งแต่ร่วม coworking space ก็รู้สึกว่ามีความคิดสร้างสรรค์เพิ่มขึ้น และอีก 62% กล่าวว่ามาตรฐานการทำงานสูงขึ้น และเพื่อแย้งข้ออ้างที่ว่า coworking space ทำให้เสียสมาธิ 68% บอกว่าพวกเขามีสมาธิมากขึ้น เทียบกับอีก 12% ที่ตอบตรงกันข้าม ในขณะที่ 64% บอกว่าพวกเขาสามารถทำงานให้เสร็จตรงเวลาได้ดีขึ้น
ไม่ แน่ว่าผลการสำรวจที่น่าเชื่อที่สุดที่ Deskmag เคยเน้นย้ำไว้ ‘มันไม่ได้สำคัญว่าคุณทำงานที่บ้านหรือที่ไหนแต่อยู่ที่ว่าคุณทำงานอย่างไร’ คือ 90% ของสมาชิกที่ทำงานใน coworking space ยังทำงานที่บ้านบางครั้ง แต่ส่วนมากแล้ว บ้านไม่ใช่ที่ทำงานหลักอีกต่อไป ดังนั้น พวกเขาก็สามารถมีสมาธิได้ดีกว่าเดิมและรู้สึกโดดเดี่ยวน้อยลง ผมชอบสถิติพวกนี้นะ หรือว่า.. นี่จะถึงเวลาของการเปลี่ยนแปลง?
